De term wesp is eigenlijk een verzamelnaam voor een aantal insecten die behoren tot de wespachtigen (Vespoidea). Hoewel de naam anders doet vermoeden zijn de wespachtigen niet alleen wespen. Ook andere insecten zoals mieren behoren tot deze “superfamilie”. Wanneer we het in Nederland over een wesp hebben spreken we bijna altijd over een bepaalde soort namelijk de “gewone wesp”. In sommige gevallen wordt de Gewone wesp verwart met de Duitse wesp, een aanverwante soort.
De gewone wesp is een vliegend insect met een duidelijke zwart gele tekening over het lijf. Het onderlijf en bovenlijf zijn duidelijk afgescheiden door een een versmalling halverwege het lichaam (ook wel de spreekwoordelijke wespentaille). Een ander – niet zo populair – kenmerk van de wesp is uiteraard de angel waarmee pijnlijk gestoken kan worden. De grootste wespen worden ongeveer 2,5 cm lang. De wesp bouwt zijn nest het liefst in bebost gebied maar in stedelijk gebied voelt de wesp zich ook uitstekend thuis. De nesten worden gemaakt in bomen, onder de grond (meestal tussen wortels van planten), (spouw) muren en andere beschermde en relatief rustige plekken. De wesp komt met name voor in Europa maar ook delen van Noord Afrika en Azie worden tot het leefgebied van de wesp gerekend. De wesp is later (onnatuurlijk) verspreid naar AustraliĆ« en Nieuw Zeeland.
De gewone wesp maakt onderdeel uit van de onderfamilie papierwespen. De naam komt voort uit de bekende wespennesten die deze soort maakt. De nesten zijn gemaakt van fijngekauwde houtvezels en zijn hierdoor van een substantie dat veel weg heeft van papier.
Wespen voeden zich met nectar van vruchten en dierlijk voedsel zoals vliegen.
Naast de “gewone wesp” zijn er nog andere papierwespen die tot deze onderfamilie behoren.
- De hoornaar (Vespa crabro)
- De gewone wesp (Vespula vulgaris)
- De Duitse wesp (Vespula germanica)
- De middelste wesp (Dolichovespula media)
- De rode wesp (Vespula rufa)
- De boswesp (Dolichovespula silvestris)
- De Saksische wesp (Dolichovespula saxonica)
- De Noorse wesp (Dolichovespula norwegica).
De twee soorten die eigenlijk alle overlast veroorzaken zijn de gewone wesp of de Duitse wesp. Deze kolonies van deze soorten zijn groot en ze zijn een stuk agressiever dan de andere familiegenoten.